Z uwagą wysłuchałam wypowiedzi redaktora portalu salon24.pl Igora Janke na wideo-wpisie zatytułowanym „Nie będzie Budapesztu w Warszawie (video)”. Wypowiedzi nie będę przytaczała, jest już znana, szeroko komentowana i dostępna dla internautów.
Przykuło moją uwagę jedno: apel twórcy S24.pl o ponowne przytulenie do PiSu p. Pawła Kowala.
Mam pytanie do autora wpisu: jaką to wartość p. Kowal wnosi do polskiej polityki ? jaką wartość dodatnią wniesie do PiSu ? jakie to p. Paweł Kowal ma osiągnięcia, że tak o jego osobę p. Janke zabiega ?
O Kowalu wiemy, że zdradził partię PiS i Jarosława Kaczyńskiego, i to w końcówce wyborów samorządowych, w momencie najbardziej wrażliwym dla wyniku wyborczego tego ugrupowania jaki można sobie wyobrazić.
Paweł Kowal posiada także prywatne warunkowania ograniczające jego swobodę w działalności publicznej po prawej stronie sceny politycznej : jego żona jest spokrewniona z Heleną Łuczywo z „GW”, zaś jego rodzony brat został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo pedofilii (karę 3 lat pozbawienia wolności już odbył). I z miejsca nie zarzucam p. Kowalowi współodpowiedzialności za dewiacje rodzonego brata, ale wskazuję, iż jest politykiem należącym do grupy podwyższonego ryzyka. Na którego powyższe okoliczności, mogą (acz nie muszą), mieć negatywnego wpływu.
No i pojawia się także kwestia informacji o jego osobie w kontekście jego domniemanej współpracy z WSI. W styczniu 2008 r. w nieistniejącej już gazecie codziennej „Dziennik” pojawiły się publikacje zarzucające Kowalowi niejawną współpracę z WSI. Według gazety współpraca miała być podjęta w 2003 r. Kowal zaprzeczył współpracy z WSI, jednakże potwierdził fakt próby jego werbunku, oraz podpisania zobowiązania o zachowaniu kontaktów z oficerami WSI w tajemnicy. Według dziennikarzy Pawła Reszki i Michała Majewskiego, Kowal został zarejestrowany jako tajny współpracownik WSI. W sprawie ujawnienia tych informacji przez prasę prowadzone jest przez Prokuraturę Okręgową w Warszawie niejawne śledztwo.
Osobiście, uważam p. Kowala za bezbarwnego i miałkiego polityka. Jego osiągnięcia z okresu, kiedy pełnił funkcje Sekretarza Stanu w MSZ są żadne. Ani nie przyczynił się do wymiany skompromitowanej części korpusu dyplomatycznego, ani też nie sformułował jakieś nowej, głębszej doktryny zagranicznej państwa polskiego. Jak mi się wydaje, większość czasu poświęcał by żyć ze wszystkimi politykami w zgodzie.
Niecierpliwie czekam na odpowiedź.
